Mijn Blog voor de Nacht van de Hoop
Jan heeft alles wat hij zich maar kan wensen. Een kleurentelevisie
die hij kan pauzeren als hij moet plassen. Een vrouw die elke dag een
heerlijk lunchpakketje voor hem klaarmaakt met een broodje leverworst,
zijn lievelings. Een baan waar hij als kind al van droomde. En niet
onbelangrijk: een kikkerverzameling. Jan heeft eigenlijk niets meer te
wensen. Toch wordt Jan af een toe wanhopig. De wanhoop grijpt Jan dan
naar zijn keel. Na verloop van tijd vertrekt de wanhoop weer en kan Jan
opgelucht adem halen.
Voor de Nacht van de Hoop giet ik een kaars in de vorm van een kerk.
Een brandende kerk kun je op verschillende manieren interpreteren.
(‘Hee, die kerk staat in de fik’, of: ‘De kerk verlicht me letterlijk’
Of gewoon: ‘ Goh, een hompje kaarsvet.’)
Het spelen met betekenissen dat vind ik interessant.
Ik ben druk bezig met het kerkje te gieten. Af en toe stroomt er WEER
een hele plas kaarsvet uit mijn kartonnen mal op de keukenvloer. Reden
tot wanhoop of zal ik hoop houden?
De dagelijkse zin die ook bij de Nacht van de Hoop te lezen is, kan een heel verhaal vertellen. Maar welk verhaal?
Wat is het verhaal van de man die deze zin uitsprak in de trein richting Utrecht? En wat is het verhaal dat jij leest?
|